 Wysłany: Śro 17:52, 03 Sie 2016 Temat postu: |
|
| MUZYKODRAMA W KSZTAŁCENIU ZDOLNOŚCI I TERAPII NERWIC
. Autorem metody i technik muzyczno-dramatycznych (MUZYKODRAMY) jest koszaliński aktor, logopeda i muzykoterapeuta - Władysław Pitak, który w drugiej połowie lat 70-tych XX wieku prowadził badania nad wpływem muzyki i treningu dramatycznego na rozwój zdolności twórczych dzieci szkół podstawowych, a zakończył je w połowie lat 80-tych w zakresie roli muzykodramy w terapii dzieci nerwicowych i autystycznych. 
Oto niektóre publikacje na ten temat: 1.W. Pitak: Przyczyny emocjonalnych zaburzeń u dzieci, Kurier Pedagogiczny 2002/12, s. 16-18 2.W. Pitak: Klinika emocjonalnych zaburzeń mowy u dzieci, Kurier Pedagogiczny 2003/1, s. 14-19 3.W. Pitak: Muzykodrama dla dzieci nerwicowych i autystycznych, cz. I, Kurier Pedagogiczny 2003/2, s. 25-28 4.W. Pitak: Muzykodrama dla dzieci nerwicowych i autystycznych cz. II, Kurier Pedagogiczny 2003/3, s.26-28 5.W. Pitak: Muzykodrama dla dzieci nerwicowych i autystycznych - oddech, Kurier Pedagogiczny 2003/5, s. 10-12 6.W. Pitak: Ojciec – zhańbiony mężczyzna, Kurier Pedagogiczny 2003/6-7, s. 10-13 7.M.Borek,W. Pitak: Muzykodrama czyli zabawa w krainie LOGOS , Kurier Pedagogiczny 2003/6-7, s. 33-38 8.W. Pitak: Agresja a jąkanie u jedynaków, Kurier Pedagogiczny 2003/9, s. 11-14 9.W. Pitak: Techniki muzyczno-dramatyczne w terapii rodziców, Kurier Pedagogiczny 2003/9, s. 39-44 10.W. Pitak: Muzyka leczy ale czy łagodzi obyczaje, Bliżej Przedszkola . Wychowanie i Edukacja, 2004/9(36), s. 27-28 11.W. Pitak: Ojciec – zhańbiony mężczyzna, , Bliżej Przedszkola . Wychowanie i Edukacja, 2005/1(40), s. 19 . |
|
| Wysłany: Pią 10:49, 05 Wrz 2008 Temat postu: |
|
| nie przejmuj sie szkoda twego zdrowia, z smutku rodza sie tylko choroby.Popatrz na to z innej strony, moz ty tez kogos zawiodlas. Staraj sie ich zrozumiec i pierwsza wyciagnij reke do zgodz. Glowa do gory.CALUSY | |
| Wysłany: Nie 19:59, 21 Paź 2007 Temat postu: |
|
| Witam,
Barwa głosu to bardzo ciekawy temat, bardzo modny ostatnio w marketingu. Problematyką ekspresji werbalnej zajmuje się logopedia artystyczna i cieszę się, że jako aktor estradowy i niegdyś reżyser Kameralnego Teatru Muzycznego w Koszalinie, a od 22 lat logopeda, mogę co nieco na ten napisać. Barwa dźwięku i słowa zależy od: 1. budowy i kształtu przestrzeni rezonansowych narządu głosowo-wymawianiowego, głównie od rezonansu jamy ustnej (maski), w której powstają formanty (tony decydujące o kolorze dźwięku), 2. warsztatu fonacyjno-artykulacyjnego. Takie określenia głosu, jak: złoty, srebrny, spiżowy, aksamitny, jedwabny, szklany, matowy, drewniany świadczą, że barwa jest odczuwana jako plastyczna cecha zjawiska mowy. Ad 1. Wydychane powietrze (fala akustyczna rozchodząca się kuliście od głośni) z jamy gardłowej może wychodzić na zewnątrz przez nos lub usta. U osób z normalnie rozwiniętymi i ukształtowanymi narządami mowy istnieje możliwość zupełnego zamknięcia wejścia z jamy gardłowej do jamy nosowej. Służy temu przede wszystkim podniebienie miękkie zakończone języczkiem. Zbyt krótkie podniebienie miękkie czy rozszczepione, nie może zamknąć jamy nosowej. Podobnie zachowuje się podniebienie w stanach chorobowych. Rezonator nosowy będzie więc włączony przez cały czas. Wszystkie dźwięki mowy będą unosowione. Nazywa się to nosowaniem otwartym. Jama nosowa jest rezonatorem o stałym kształcie. W wypadku wystąpienia polipów będzie ona cały czas zamknięta dla swobodnego przepływu powietrza. W czasie szybkiej artykulacji nie wpłynie to zasadniczo na postać fali głosowej. W czasie artykulacji zwolnionej efekt tego zablokowania ujawni się jako nosowanie zamknięte. Barwa fali zależy także od podniebienia twardego, dziąseł i zębów. Rozszczepy mogą również przebiegać przez podniebienie twarde, dziąsła i nawet wargę górną. Wtedy wytworzenie dźwięków mowy o określonej strukturze jest utrudnione , a nawet niemożliwe. Rozszczepy wymagają leczenia specjalistycznego u foniatry chirurga. Zbyt wielkie wysklepienie podniebienia (tzw. podniebienie gotyckie) może mieć wpływ na powstawanie zaburzeń mowy. Również brak przednich zębów, zbyt duże odstępy między zębami, wysunięcie szczęki i zębów (górnych i dolnych) do przodu mają wpływ na zaburzenia mowy, szczególnie przy dźwiękach dentalizowanych; jest też najczęściej przyczyną seplenienia. Wargi wysuwają się do przodu, zaokrąglają, rozsuwają na boki, kontaktują z zębami, z sobą. Wargi bierne powodują, że mowa jest bezbarwna i płaska. Ad 2. Barwa jako środek artystyczny może pełnić różne funkcje interpretacyjne. Ta sama wypowiedź może mieć różne znaczenie. W zależności od zabarwienia uczuciowego, oceny moralnej, czy estetycznej posługujemy się odpowiednim doborem wyrazów, zwrotów i nadajemy im temperaturę zimną lub ciepłą. Mówimy miękko lub twardo, smutno – radośnie. W poezji i prozie artystycznej często spotykamy się ze swoistymi połączeniami wyrazów i przenośniami, nie spotykanymi w mowie potocznej. Poeci lubią metafory mające charakter animizacji lub personifikacji. Nadal aktualnym zagadnieniem jest granica brzmieniowego naśladownictwa natury (onomatopeja). Wiele jest sądów przeciwnych nadmiernemu koloryzowaniu żywego słowa, ale skoro jest wiele tekstów z elementami onomatopei, trudno w recytacji ten fakt ignorować. Dla należytego wykonania utworu, dla nadania całości odpowiedniego wyrazu można używać w czasie ćwiczeń szeregu określeń i znaków artykulacyjnych, wskazujących sposób wydobycia i formowania dźwięku. Można w tej dziedzinie korzystać z doświadczeń muzyki, np. - staccato – odrywać, skracać dźwięki mniej więcej o połowę (oznaczenie nad wyrazami: kropka) - portato – płynne, nieostre oddzielanie od siebie dźwięków, sylab, ale wyraziste wymawianie (m oznaczenie: kropki nad wyrazami połączonymi łukiem), - legato – płynnie (oznaczenie: wyrazy łączone łukiem) Można także korzystać z innych określeń dotyczących sposobu wykonania utworu, np. - agitato – niespokojnie, burzliwie - animato – z ożywieniem - apassionato – gwałtownie - con amore – z uczuciem - cantabile – śpiewnie - con brio – z życiem - con dolore – z boleścią - grazziozo – z wdziękiem - dolce – słodko - espressivo – wyraziście - giocoso – wesoło - leggiero – lekko - marcato – podkreślając - pesante – ciężko - risoluto – śmiało - scherzando – żartobliwie - sostenuto – powściągliwie - subito – nagle - triste – smutnie Tyle uwag ogólnych na temat barwy głosu. Proszę o możliwie dokładny opis swoich problemów, potrzeb i zamierzeń oraz możliwości wykonawczych związanych z wiekiem, budową narządów mowy, wadami i zaburzeniami mowy, regionem lub miejscem zamieszkania, wykształceniem zawodem itp. Pozdrawiam serdecznie Władysław Pitak, logopeda |
|
| Wysłany: Nie 19:30, 21 Paź 2007 Temat postu: zacząlem mówić niewyraźnie |
|
| Dzień dobry. Mam 65 lat i zacząlem mówić niewyraźnie. Mój głos jest jakby stłumiony. Niejednokrotnie słyszałem, że mówię przez nos. Jeśli to prawda, jak mógłbym temu zaradzić? Jakie ćwiczenia będą pomocne? Z góry dziękuję za odpowiedź. | |